ادبیات نظری تحقیق و پیشینه آموزش وآموزش حین کارکارکنان وتجربه ایران وجهان در این باره

فصل دوم: ادبیات پژوهش
2-1 مقدمه    14
2-2 بخش اول: ادبيات نظری پژوهش    14
2-2-1 مفهوم آموزش    14
2-2-2 تعریف آموزش    15
2-2-3 مدل های گوناگون از مراحل و فرآیندهای آموزش    15
2-2-3-1 مدل های ساده و خطی    15
2-2-3-2 مدل (training and development lead body) T.D.L.B    16
2-2-3-3 مدل رویکرد سیستمی به آموزش    17
2-2-4 آموزش حین کار    18
2-2-4-1 تعاریف آموزش حین کار در ایران    18
2-2-5 تفاوت آموزش حین کار و ضمن خدمت    22
2-2-6 آموزش ضمن خدمت    22
2-2-6-1 مفهوم آموزش ضمن خدمت    22
2-2-6-2 تعاریف آموزش ضمن خدمت    23
2-2-6-3 تاریخچه آموزش ضمن خدمت    24
2-2-6-4 ماهیت آموزش ضمن خدمت    25
2-2-6-5 اهمیت و ضرورت آموزش ضمن خدمت کارکنان    26
2-2-6-6 ارزشیابی برنامه های آموزش ضمن خدمت    27
2-2-6- 7 ویژگی ها و اصول اساسی آموزش ضمن خدمت در سازمان    28
2-2-6-8 مزایای آموزش ضمن خدمت کارکنان    31
2-2-6-9 اهداف آموزش ضمن خدمت کارکنان    33
2-2-7 عملکرد سازمانی    34
2-2-7-1 تعریف عملکرد و عملکرد سازمانی    34
2-2-8 عوامل مؤثر بر عملکرد فردی    35
2-2-9 معیارهای ارزشیابی عملکرد    35
2-2-9 نظریه های ارزشیابی عملکرد    36
2-2-9-1 نظریه اول    36
2-2-9-2 نظریه دوم    37
2-3 بخش دوم: تجارب ایران و کشورهای منتخب برگزار کننده دوره های آموزش حین کار    39
2-3-1 تجارب ایران در برگزاری دوره های آموزش حین کار    39
2-3-1-1 دلایل برگزاری آموزش های حین کار در ایران    39
2-3-1-1-1 دلایل برگزاری آموزش های حین کار غیر خاص (عام)    39
2-3-1-1-2 دلایل برگزاری آموزش های حین کار خاص (تخصصی و موردی)    40
2-3-1-2 نتایج اولیه پیرامون چگونگی برگزاری آموزش حین کار (توسط وزارت صنایع و معادن)    41
2-3-2 تجارب کشورهای منتخب برگزار کننده دوره های آموزش حین کار    43
2-3-2-1آموزش حین کار در مالزی    43
2-3-2-2آموزش حین کار در سنگاپور    44
2-3-2-3 آموزش حین کار در هنگ کنگ    46
2-3-2-4آموزش حین کار در ژاپن    46
2-3-3 انجمن آموزش شغلی (VTC)    47
2-3-4پیش بینی نیازهای آینده نیروی انسانی    47
2-3-5 نقش دولت در آموزش های شغلی    48
2-3-6 مدل اچیو    48
2-3-6-1 مراحل تدوین مدل اچیو    48
2-3-7 مدل های بیانگر عوامل مؤثر بر بهره وری منابع انسانی    55
2-3-7-1 مدل هرسی و گلد اسمیت    55
   2-3-7-2 مدل اینسورث و اسمیت    56
2-4 بخش سوم: معرفي شركت پارس خودرو    56
2-4-1توليدات شركت پارس خودرو از بدو تأسیس    57
2-4-2 اهداف استراتژيك شركت پارس خودرو    57
2-4-3 تولیدات و تحولات شرکت در سال‌های مختلف    58
2-4-4 محصولات فعلی شرکت    60
2-4-5 مشخصات سالن رنگ متمركز    61
2-5 جمع بندی مبانی نظری    61
2-6 بخش چهارم: پژوهشها و بررسي هاي پيشين    62
2-6-1 پیشینه پژوهش در ایران    62
2-6-2 پیشینه پژوهش در خارج    67
2-6-3 جمع بندی پیشینه پژوهش    75

-1 مقدمه
هدف اين فصل از پژوهش اين است که نتايج پژوهش های پيشين در محدوده آموزش بخصوص آموزش حین کار مورد مطالعه قرار گيرد تا هم به عنوان داده هاي اوليه و هم پيش زمينه اي براي موضوع اصلي پژوهش باشد. در مجموع اين فصل از چهار بخش اصلي تشكيل شده است. بخش اول که شامل 4 قسمت می باشد؛ به ادبیات نظری پژوهش شامل مباني،  تعاريف و مفاهيم آموزش و عملکرد سازمانی می پردازد. و در ادامه به تجارب ایران و کشورهای منتخب برگزار کننده دوره های آموزش حین کار و معرفی شرکت پارس خودرو پرداخته است. در بخش آخر سعي شده تا نتايج پژوهش های پيشين كه توسط پژوهشگران خارجي و داخلي در محدوده آموزش،  آموزش حین کار و عملکرد سازمانی مورد مطالعه قرار گرفته است بررسي گردد،  تا هم به عنوان داده هاي اوليه و هم پيش زمينه اي براي موضوع اصلي پژوهش باشد.
2-2 بخش اول: ادبيات نظری پژوهش
این بخش به تعاریف و مفاهیم آموزش و عملکرد سازمانی می پردازد که قسمت آموزش به زیر بخش های آموزش حین کار و آموزش ضمن خدمت تشكيل شده است.
2-2-1 مفهوم آموزش
آنچه آموزش نوین را از تعلیم و تربیت سنتی مشخص و متمایز می کند،  تغییر فکر تربیت آغازی به آموزش مداوم درطول زندگی است. معنایی که واژه آموزش در دنیای کنونی دارد به مراتب بغرنج تر و وسیع تر است و فرآیند فرهنگی پیشرفت و شکفتگی تمام امکانات موجود بشری را شامل می شود. «آموزش صرفاً انجام دادن یعنی مقاصد و پژوهش برخی آرزوها نیست،  بلکه مجموعه ای است از حرف های دشوار و فرآیندهایی که بر فنون مخصوص استوار هستند.» (فتحی و اجارگاه،  1383، ص 23).
از جمله عوامل پیشرفت کشورهای صنعتی انعطاف پذیری آموزش با توجه به تغییرات تکنولوژی بوده است. «متأسفانه امروز در بهترین دستگاه صنعتی کشور از نظر فعالیت های آموزشی،  کمتر از پنج درصد هزینه ها صرف آموزش می شود،  در حالی که این رقم در کشورهای اروپایی در مجموع حدود بیست درصد است» (گانبه،  1373، ص 13).
نقش آموزش،  یک نقش ایجاد گری است و می تواند در کلیه شئونات اجتماعی یک نقش سازنده داشته باشد. از این جهت سرمایه گذاری نیروی انسانی که برای آینده هر مملکت در نظر گرفته می شود با نقش آموزش ارتباط کامل دارد چرا که اگر روند توسعه با آموزش بنا شود،  این بنیان می تواند جامعه را از نظر اقتصادی،  اجتماعی و فرهنگی تکامل بخشد». آموزش نه تنها تأثیر مستقیم بر رشد اقتصادی دارد،  بلکه در تحلیلی که ماریس (1982) از بررسی داده ها در شش کشور در حال توسعه ارائه می دهد،  به این نتیجه می رسد که «سرمایه گذاری های عمومی وقتی همراه با سرمایه گذاری های آموزش نباشد تأثیر کمتری بر رشد اقتصادی خواهند داشت» (ساخار و پولوس و ودهال،  1370، ص 34).
درک ضرورت آموزش کارکنان و نقش آن ها در بهبود عملکرد و دستیابی به اهداف،  منجر به آن شده است که امروزه کمتر سازمان یا نهادی را می توان یافت که دارای بخش ویژه ای تحت عنوان «آموزش ضمن خدمت کارکنان» نباشد و در آن برنامه ریزی آموزش کارکنان به یکی از دل مشغولی های مهم مدیریت تبدیل نشده باشد.

2-2-2 تعریف آموزش
می توان گفت که آموزش یک استراتژی است که با هدفی خاص و جهتی مشخص در طول زمان اجرا می شود،  می توان آموزش را جریانی دانست که افراد طی آن مهارت ها،  طرز تلقی ها و گرایش های مناسب را برای ایفای نقش خاصی می آموزند. به عبارت دیگر آموزش فرآیند تغییرات و دگرگونی هاست و برای نگرش و بهبود بینش در انسان ها از ویژگی های خاص برخوردار بوده و فضای فکری آنان را توسعه می بخشد (بانی راد،  1383).