پیشینه تحقیقات داخلی وخارجی محلول پاشی ریزمغذی (تغذیه برگی مس، روی، نیتروژن، آهن و ..) بر عملکرد گیا

مرشدي و نقيبي (1383) در تحقیقی تاثیر سطوح محلول پاشی مس و روی بر عملکرد و خواص فیزیکی کلزا را بررسي كردند  ، تاثير محلول‌پاشي مس و روي، بر اجزا عملكرد دانه، روغن، پروتئين و خواص كيفي دانه كلزا (رقم اُكاپي)، در منطقه دشتكار بردسير واقع در 65 كيلومتري جنوب غربي كرمان مورد بررسي قرار گرفت . cu1 بدون مس ،cu2 15/0 كيلوگرم در هكتار ،cu33/0 كيلوگرم در هكتار،cu445/0 كيلوگرم در هكتار، zn1بدون مس ،zn28/0 كيلوگرم در هكتار ،zn36/1 كيلوگرم در هكتار ،zn44/2 كيلوگرم در هكتار ،نتیجه گرفتند كه بين سطوح روي و اثر متقابل مس و روي بر تعداد غلاف در بوته، عملكرد دانه، روغن و پروتئين در واحد سطح، از نظر آماري اختلاف معني‌داري وجود دارد و حداكثر مربوط به تيمار اثر متقابلCu3Zn4  مي‌باشد. تيمارهاي Zn3،Zn4 و Cu2 تاثير بيشتري بر افزايش درصد روغن دانه داشته، در حالي كه ماكزيمم درصد مربوط به تيمار اثر متقابل Cu3Zn4 مي‌باشد.
تدین و رئیسی (1387) عكس العمل اکوتيپ هاي مختلف اسپرس (.Onobrychis viciifolia L) به محلول پاشي نيتروژن، آهن و روي در مناطق سردسير استان چهارمحال و بختياري را مورد بررسی قرار دادند. به منظور بررسي عكس العمل 12 اكوتيپ مختلف اسپرس به محلول پاشي نيتروژن، آهن و روي دو آزمايش مزرعه اي مجزا در قالب طرح آماري كرت هاي خرد شده بر پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا گرديد. در آزمايش اول، تيمار اصلي شامل پنج اکوتيپ اسپرس اليگودرز، خوانسار، فريدونشهر، فريدن و سميرم و تيمار فرعي شامل سه سطح محلوا پاشي اوره، 4 در هزار، 8 در هزار و 12 در هزار به ترتيب معادل 15، 30 و 45 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و يک شاهد بدون اوره بود. در آزمايش دوم، تيمار اصلي شامل هفت اکوتيپ اسپرس گلپايگان، شهركرد-1، شهركرد-2، اروميه مميش خان، اروميه، دربند اروميه و اروميه-2 و تيمار فرعي در سه سطح محلول پاشي کلات آهن و روي شامل، 4 در هزار آهن، 4 در هزار روي و تركيبي از 4 در هزار آهن + 4 در هزار روي و يك شاهد بدون روي و آهن بود. نتايج نشان داد كه اثر محلول پاشي اوره در سه سطح 4 در هزار، 8 در هزار و 12 در هزار و اثر محلول پاشي عناصر كم مصرف آهن و روي و ترکيب اين دو عنصر، بر متوسط ارتفاع، ميزان ماده خشک قسمتهاي هوايي در دو مرحله برداشت و سطح برگ در يک مرحله برداشت در اكوتيپ هاي مختلف اسپرس اختلاف آماري معني داري (p<0.01) داشت. مصرف 30 کيلوگرم نيتروژن خالص در هكتار بصورت محلول پاشي، بيشترين تاثير را بر ارتفاع، ميزان ماده خشک قسمت هوايي و سطح برگ گياه اسپرس داشت.