پروپوزال اثربخشی آموزش مهارت ارتباط موثر و حل مسئله بر رضایت زناشویی زوجین

پروپوزال اثربخشی آموزش مهارت ارتباط موثر و حل مسئله بر رضایت زناشویی زوجین
دارای 29 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

عنوان پروپوزال: اثربخشی آموزش مهارت ارتباط موثر و حل مسئله بر رضایت زناشویی زوجین

تعداد صفحه: 29 صفحه
فونت: B ZAR
فاصله سطرها: 1.15
منابع فارسی و لاتین: دارد
پرسشنامه و ضمائم: دارد
بندهای پروپوزال: عنوان، مقدمه، بیان مسئله، اهمیت و ضرورت تحقیق، اهداف پژوهش (هدف اصلی، اهداف جزئی)، فرضیه های پژوهش، تعریف مفاهیم پژوهش (تعریف مفهومی، تعریف عملیاتی)، روش تحقیق، طرح پژوهش، ابزار اندازه گیری، روش تجزيه و تحليل داده ها و...

- بيان مسأله اساسي تحقيق به طور كلي (شامل تشريح مسأله و معرفي آن، بيان جنبه‏هاي مجهول و مبهم، بيان متغيرهاي مربوطه و منظور از تحقيق) :
ازدواج یک مولفه بسیار مهم و با ارزش در حیات انسان تلقی می گردد. ازدواج یک نهاد اجتماعی است که پایه و اساس ارتباط انسانی را تشکیل می دهد. به واسطه ازدواج مرد و زن از طریق یک نیروی ناشی از غرایز، آیین محبت و عشق به هم جذب می شوند، به طور آزادانه و کامل متعهد یکدیگر شده تا واحد پویایی را به عنوان خانواده ایجاد نمایند (احمدی و همکاران، 1384).
در شرع مقدس اسلام خانواده محیطی مقدس و به تعبیر قرآنی محل آرامش واقعی است و در آیات الهی آمده است که «خداوند از جنس خودتان برایتان همسرانی آفرید تا با هم انس گیرید و میان شما مودت و مهربانی برقرار ساخت» (سوره روم، آیه 21). همچنین سعادت و سلامت خانواده و وجود ارتباطات سالم میان زوج ها بستگی دارد و چنانچه پایه خانواده استحکام لازم را نداشته باشد؛ پیامد آن انواع مشکلات جسمانی و روانی است (ستیر، 1384).
شایان ذکر است که کسانی در روابط صمیمانه خود موفق می شوند که مهارت های ویژه ی از جمله مهارت های زندگی را داشته باشند (موسوی زاده و همکاران، 1391). مهارت زندگی یعنی انجام دادن رفتار سازگارانه به گونه ای که فرد بتواند با ضروریات زندگی روزمره کنار بیاید (بوتوین ، 2004). آموزش مهارت های زندگی (مانند ارتباط موثر، مهارت های حل مساله و ..) به عنوان بخش مهم و کلیدی در جامعه پذیری افراد در سراسر دنیا مطرح است. پژوهش های متعددی نشان داده است که ویژگی هایی که فرد در این آموزش کسب می کند او را قادر می کند که فرصت های زندگی را مغتنم شمارد و برای مقابله با خطرات احتماعی آماده شود (فتی و همکاران، 1385).
البته نباید تصور کرد که پایه اختلافات صرفاً در سوء نیت و بد ذاتی طرفین یا یکی از آن هاست، بلکه ناآگاهی افراد و اطلاع ناکافی از راه های سازگاری با مشکلات، پدید آورنده اختلاف میان افراد از جمله زوج ها است (اصلانی، 1383).