پیشینه ومبانی نظری آشنایی با پدیده دختران فراری

فایل پیشینه ومبانی نظری آشنایی با پدیده دختران فراری دارای 35صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع :    انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری آشنایی با پدیده دختران فراری ::

دختران فراری
   آشنایی با پدیده دختران فراری
   دختران فراری به دخترانی گفته می‌شود که به دلایل مختلفی از خانه فرار می‌کنند و به جامعه و        محیط هایی چون خیابان، پارک، باندها و ... روی می آورند. گفتنی است در آمریکا و کشورهای اروپایی دخترانی که به هر دلیلی از خانه‌های خود فرار می‌کنند، به طور اتوماتیک تحت حمایت بنیادهای حمایتی دولتی و نیکوکاری در می آیند و به مکان هایی امن زیر نظر روانکاوان متخصصان حمایت از زنان منتقل می‌شوند. اما در ایران به خاطر جرم بودن اصل  قضیه دخترانی که جایی برای پناه بردن ندارند اکثراً به     غریبه ها متوسل می‌شوند که در اکثر این موارد، مورد تجاوزات پی در پی  قرار می‌گیرند و نهایتاً جذب باندهای فساد می‌شوند و با این شرایط در صورت دستگیری این دختران در بعضی موارد به زندان افتاده و در مواردی توسط مقامات قضایی به خانواده‌هایی که فراری شده اند، بازگردانده می‌شوند. در کشوری مثل ایران که درصد جرایم ارتکابی توسط دختران کمتر از پسران است این کم بودن را باید ناشی از این بدانیم که زنانی که تمایل به طغیان و انجام اعمال ضداجتماعی دارند، این میل را با فحشا تسکین می دهند و نیازی به ارتکاب جرایم دیگر ندارند. ضمناً زنان در مقابل فشارهای روحی اکثراً یا دست به خودکشی می زنند یا از محیط فرار می کنند (ریحانی، 1388).

   2-3- شرایط عمومی دختران فراری
   2-3-1- از نظر فردي: اکثر دختران فراری اختلال منش دارند، افرادي ضعيف الاراده، حساس و زودرنجند، عقب ماندگي درسي دارند، براي امور غيردرسي ارزش بيشتري قائل اند، برخي از آنها عقب ماندگي ذهني دارند، شخصيتي تلقين پذير داشته و يا به انحرافات و اختلالات و بيماري هاي رواني از جمله صرع، اسكیزوفرني پارانويا مبتلا هستند و به علت عدم تكوين شخصيت، ثبات اجتماعي ندارند. اگر چه افراد باهوش هم در بين آنها اندك نيست و حتي بينشان نوابغ هم ديده مي شود. برخي از اينان كه البته بيشترشان نوجوانند دچار رنج عصبي هستند، بي خوابي دارند، احساس گناه آنان را آزار مي دهد، دسته اي از اين اطفال و نوجوانان از لحاظ وضع جسمي و رواني سالم هستند. ممكن است تحت تأثير محيط خانوادگي و محيط تحصيلي براي تفريح و خوش گذراني و يا تقليد از فيلم ها و ماجراجويي اقدام به فرار كنند.

   2-3-2- از نظر خانوادگي: به علت نفاق، ناسازگاري، اعتياد پدر و مادر، تشنج در محيط خانوادگي، طرد و تحقير، كمبود محبت، از هم گسيختگي خانواده «طلاق، جدايي، فوت» و عدم مراقبت و بي توجهي والدين و سرپرستان نسبت به امور تحصيلي به ويژه در خانواده هاي پرجمعيت، ترس از تنبيه در صورت عدم موفقيت در تحصيل، اقدام به فرار از منزل و ترك تحصيل مي كنند. اطفال نازپرورده كه دائم تحت مراقبت، نظارت شديد قرار دارند براي كسب آزادي و استقلال از خانه فرار مي كنند.
   2-3-3- از نظر اجتماعي: اغلب در منطقه و محيطي زندگي كرده اند كه مناسب براي داشتن حيات شرافتمندانه نبوده است. در محيط اجتماعيشان رفتار ضد اجتماعي، آلودگي، اعتياد وجود داشته است. با تيپ بي بندوبار و پرخاشگر مواجه بوده اند. بدآموزي در زندگيشان بسيار بوده است، مشكل اخلاقي داشته اند. منطقه زندگيشان منطقه شكست، خواري ها، سرافكندگي ها بوده و اين خود زمينه را براي محدود ساختن فرد و حوزه معاشرتي او فراهم كرده است.

   كاتر (2008) در مقاله اي تحت عنوان «شناخت فرار نوجوانان و پيشگيري آن» علل فرار از منزل را به شرح زير مي داند:
   1) اجتناب از عواقب و نتايج ناخوشايند رفتار يا اعمالي كه فرد انتظار دارد، در آينده با آن مواجه شود. مثل تهديد به تنبيه و يا تنبيه والدين در مقابل شكست تحصيلي فرزند.

   2) فرار از دام مواجهه با تجربه هاي مستمر و پيشرونده نامطلوب سخت در زندگي مثل آزار جسمي و جنسي در منزل.
   3) پيشگيري از ترك فعاليت ها، ارتباطات يا دوستي هايي كه براي فرد مهم و با ارزش به نظر مي رسند مثل جلوگيري والدين از معاشرت نوجوانان با دوستانش بدون جايگزيني و با تحكم.
   4) به منظور بودن با افرادي كه به رغم ايشان حمايتگر، مشوق و فعال هستند، مثل زندگي با همسالان.
   5) براي بودن با افراد يا مكان هايي كه آنها را از مشكلات ديگر زندگيشان دور مي سازد.

   6) تغيير يا توقف آنچه كه در حال انجام است يا قرار است انجام گيرد مثل ازدواج نامناسب توأم با تهديد والدين. همچنين مشكلاتي كه خطر بروز فرار كودكان و نوجوانان را افزايش مي دهد عبارتند از:
   1) كودك آزاري يا غفلت نسبت به كودك.
   2) استفاده از الكل يا مواد مخدر.
   3) طلاق يا جدايي كه مواجهه با آن بدرستي انجام نشده است.
   4) رفتار متضاد والدين كه با تخيلات نامناسب نوجوان تركيب شده باشد.
   5) آميزش با يك گروه همسالان ضد اجتماع
   6) مرگ يكي از اعضاي خانواده كه مواجهه با آن به درستي انجام نشده باشد (استین و همکاران، 2011).